Bir Kız Çocuğu ve Direnişleri- II..!Bölüm -3 Ortaokul günlerini, Biraz öğrenci, Biraz evin küçük annesi Formatında bitirir… Artık liseli olacaktır. Babası da bu sefer Kızına engel olmayacaktır… Hatta aldığı kararlarla İlerleyen zamanlarda Kızını şaşırtacaktır… Ortaokulu bitirir bitirmez Görücüler kapılarını çalmaya başlar. Kızını istemeye gelenlere, Babadan umulmadık cevaplar gelir. Gelen görücüleri; “Benim kızım daha küçük, okuyacak” diyerek Geldikleri gibi geri gönderir… Bizim kız, Tam her şey yoluna giriyor diye, Düşünmeye başlamıştır ki, Bir bayramı sabahı Sırtına yediği tokatla Neye uğradığını şaşırır… Sebepse kılık kıyafettir. Gelinlik çağa geldiğini, düşünen kızına Pantolon değil, etek giymek yakışır Diyen babasına, En keskin direnişin gardını alır… O sabah ilk kez Babasına sesini yükselterek konuşur, Sonuna kadar fikrini savunur… Konuştukça açılır, Açıldıkça canını yakan ne varsa geçmişten kalan, Tek tek babasının yüzüne vurur… Baba afallar, Gelen bu tepki karşısında… Bir süre kendi kabuğuna çekilir, Düşündükçe kızına hak verir… Kahramanımız için, Artık kılık kıyafet Ve okumak serbesttir… Liseyi de, Ortaokul günleri gibi Biraz öğrenci Biraz evin küçük annesi Formatında bitirir… Tek fark Kazanılan direnişlerden Geriye kalan, ganimetlerdir… Ve en acısı Maddi yetersizlikten dolayı Gidemeyeceği Üniversitedir… Annesi; Fikrini söylerken bile Kocasından çekinen, Sessiz sakin, Yumuşak başlı, Babası tarafından “Okuyup ta sevgiline mektup mu yazacaksın” Zihniyetiyle Geleceği elinden alınmış, Tek vazifesinin İtaatkar eş Fedakar anne Olması gerektiği Beynine kazınmış, Fazlaca hırpalanmış, Anadolu kadınlarımızdan sadece bir tanesi… Annesinin hırpalanmışlığına İsyan ettiği öyle zamanlar oldu ki, Yeri geri geldi öfkesini kusacak yer aradı, Yeri geldi çaresizliğine sessiz sessiz haykırdı. Bazen Annesi için ağladı, Bazen kendi için ağladı, Bazen de kadın oluşlarına ağladı… Ve bazen de; “Ben senin gibi olmayacağım”, “Beni kimsenin ezmesine izin vermeyeceğim Anne” diyerek, Bağıra bağıra ağladı… Lise bitti, Üniversite güme gitti, Baba, Çalışmaya izin yok dedi… Ne yani kızının, Her şeyi kabullenip susacağını mı sanıyordu? Eğer öyleyse, Boşuna hayal kuruyordu… Onun ruhundaki asiliği, hala mı görmüyordu? Asi Armes |
ne kadar güzel direniş ifade edilmiş kız çocuklarının toplumda hala böyle görülmesi ne kadar garip...ama eskisi kadar da değil kendi zamanımı düşünüyorum da şimdi biraz daha sakinler.
kutluyorum kalemini saygılarımla