BİRGÜN ANLARSINbirgün anlarsın mavinin düşlerini gecenin ayazında beklemeyi sevilen gözlerin erişilmezliğini biçare yorgun düşüncelerde nafile zamana yanar günolurda belki birgün anlarsın... yağmurlu penceremin umutsuzluğunda sana kördüğüm olduğumu her yağmur damlasına seni yazdığımı gözlerin kapalı üstüme bastığını yaşadıkça görür belki birgün anlarsın... artık buralara sığamıyorum gidiyorum siyah uçurtmalarla sonbaharın soğukluğunda sararan menekşelerle turnalarla gidiyorum çiçekleri herkes severken benim seni sevdiğimi kadehlere sorar belki birgün anlarsın zeytin gözlerinde yaşlarla ağlarsın....... |