NOKTAYI KOYDUMArtık sözyleyecek sözüm kalmadı Yanlış zaman Yanlış kişi Yanlış yer Noktayı koydum, virgüle gerek kalmadı. Küsermi bana bilmem Şu şımarık senli geçen günler Kulaklarımı kapattım çocuklar gibi ellerimle Suskunluğun kollarında sabahladım Ağlamadım kursağımda ki sana. Tükürsem gecenin kahpeliğine seni Kan olsan oluk oluk aksan lağımdan Belki fareler sever seni Sinsi gözlerin parlarken iğrenç loşlukda Pis kokun sarar etrafı Sevişirsin sabaha gecenin leşinde. Kaldırımlarda beden satan kadın gibisin Rengarenk topaç misali Her gelene el etek öpen soytarı Sil makyajını çıksın ortaya gerçek yüzün Aslında şehrin gündüz görünümü gibi olan çirkinliğin. Gerçeklere darağacı kurdum As utanma, vur tekmeyi sehpaya Yalanları doldur koynuna sonra Al, al riyalar konsun dudaklarına Sen kırbacın elinde çık meydana Şaklat her doğruya Sustur ebediyete. Ben en çok gözlerinin kahvesini öperdim Yap ortasından koy meydana Öpücüklere boğayım utanmanın arsızlığıyla Sonra ipi geçireyim sessiz boynuna Kollarım sarmaşık misali dolayayım bedenine Hissetmeden sen vurayım ayağımı sehpaya. Ölüm dediğin nedir ki Yaşamanın verdiği sonsuz ızdırabın yanında Bensiz yaşamazdın zaten fazla Bunu bildiğim için seni gömdün o meydana. İçim rahat artık giderim buralardan Sen rahat uyu sevgilim senin gibisi çok ortralık da. Ayvazım DENİZ |
Artık sözyleyecek sözüm kalmadı
Yanlış zaman
Yanlış kişi
Yanlış yer
Noktayı koydum, virgüle gerek kalmadı.
Küsermi bana bilmem
Şu şımarık senli geçen günler
Kulaklarımı kapattım çocuklar gibi ellerimle
Suskunluğun kollarında sabahladım
Ağlamadım kursağımda ki sana.
Tükürsem gecenin kahpeliğine seni
Kan olsan oluk oluk aksan lağımdan
Belki fareler sever seni
Sinsi gözlerin parlarken iğrenç loşlukda
Pis kokun sarar etrafı
Sevişirsin sabaha gecenin leşinde.
Kaldırımlarda beden satan kadın gibisin
Rengarenk topaç misali
Her gelene el etek öpen soytarı
Sil makyajını çıksın ortaya gerçek yüzün
Aslında şehrin gündüz görünümü gibi olan çirkinliğin.
Gerçeklere darağacı kurdum
As utanma, vur tekmeyi sehpaya
Yalanları doldur koynuna sonra
Al, al riyalar konsun dudaklarına
Sen kırbacın elinde çık meydana
Şaklat her doğruya
Sustur ebediyete.
Ben en çok gözlerinin kahvesini öperdim
Yap ortasından koy meydana
Öpücüklere boğayım utanmanın arsızlığıyla
Sonra ipi geçireyim sessiz boynuna
Kollarım sarmaşık misali dolayayım bedenine
Hissetmeden sen vurayım ayağımı sehpaya.
Ölüm dediğin nedir ki
Yaşamanın verdiği sonsuz ızdırabın yanında
Bensiz yaşamazdın zaten fazla
Bunu bildiğim için seni gömdün o meydana.
İçim rahat artık giderim buralardan
Sen rahat uyu sevgilim senin gibisi çok ortralık da.
Ayvazım DENİZ.
Sitemli bir sevgi şiiri, şairemizi ve şiirini kutlarım.Yunus diyarından selamlar.