nedensizdir özlem
Bir kağıt kesiğiydi düşlerim ve sen en çok uyandığımda acıtırdın
Martıların çığlığı yırtardı geceyi, ben en çok sen susarken ağlardım Sen benim için gözlerimi kapadığımda gördüğüm güneşimdin, her döndüğümde sana beni yakardın, bir kibrit kıvılcımıydı bedenin, tenin tenime değerdi, işte ben o an yanardım Yalnızlıktı büyüten geceyi, ben buzlu bir camın ardından günün doğmasını beklerdim yağmur damlardı gözlerime, yokluğun yüzüme tokat gibi vururdu, soğuktan değil acısından titrerdim Sen yine gelmezdin ama ben seni bulutlardan düşercesine özlerdim Aklıma her geldiğinde gidişin, kanardı o ince kağıt kesiği düşlerim, Seni göremediğimde hep bir nedenin olurdu ama ben seni nedensiz de özlerdim... |