Hayat
Güneş, mavi, perdeyi hafif
sallayan rüzgar, güzel bir sabah. İçinde bir coşku, her şeye rağmen bir umut, yüzünde tebessüm. Ellerin, ayakların, gözün kıpır kıpır soğuk bir duş, kahvaltı, planlar; belki bütün derini yakmak pahasına atacaksın kendini denize, dostlarla. Tatil, keyif, buz gibi karpuz dilimleri güzel bir yemeğin peşine. Böyle günlerde yaşamak en sevilesi şey, en vazgeçilmez. İşte hayat, bir yanda senin umdukların bir de onun sundukları sana; misafirsin ya o hesap. Hayallerin raftaki tozlu kitaplar. Bir haber; deprem, çığ, sel hepsi hakgetire; bir haber. Ne ellerin bir işe yarar artık, ne en büyük gücün, beynin. Kelimeler, dünyanın en anlamsız düşünceler en gereksiz şeyleri. Bir haber, her şey ne kadar boş her şey ne kadar anlamsız. Her şey olabilir her an; hayat. Sen çok severken onu, bir anda nefret edersin, tiksinirsin, elinde olsa boğarsın, kesersin, biçersin, yokedersin. Güneş, mavi, perdeyi hafif sallayan rüzgar, güzel bir sabah. İçinde bir coşku, her şeye rağmen bir umut, yüzünde tebessüm... TurhanKoç |