Eskiden
Eskiden,
yani bir zamanlar, daha mutlu uyanardım Gelecek daha bir sıcak kucaklardı. Eskiden, göğüs kafesimde sanırsın su kaynıyor, her çektiğim nefeste bütün bedenim coşkuyla doluyor -idi. Henüz kırışmadı yüzüm. Dik de durabiliyorum çok şükür. Ama bir şey, -ruh mudur- henüz adını koyamadığım bir şey; öyle yaşlı öyle umutsuz öyle çaresiz ki... yaşamak ağır geliyor. Sonra hissizlik, sonra hiçlik, sonra bir hüzün duvarı - henüz görünmez- kafamın içinde büyüyor da büyüyor... TurhanKoç |
bir şey;
öyle yaşlı
öyle umutsuz
öyle çaresiz ki...
Çok güzel bir şiir.
Kaleminize Bereket.