Dünya yolculuğunda can denen borcumuzu,
Esir aldı arzular, bozdular burcumuzu.

Gökteki yıldızları bile şansla tararız,
Sadece dünya için aşk ve para ararız.

Ruhumuzu havai güzelliğe uydurduk,
Yaşam saatimizi hep nefsimizle kurduk.

İhtiraslar bitmiyor, acaba neden, niçin,
İmtihana hazırlık nerede yarın için?

Gözümüz doymak bilmez dünyanın hazırına,
Bunun yol neresinde ahiret huzuruna?

Yarın utanmamaya yüzünde varsa hayâ,
Yüzünü dönüp bakma o manevi aynaya.

Günahtan arınmaya zamanın mı çok dardı?
Hâlbuki fırsat için nice kandiller vardı.

Öylesine meşgulsün, bitmek bilmiyor işin,
Başını eline koy, acı gerçeği düşün,

Düşün de uyan artık, o ilk çığlığını duy,
Son çığlığı atmadan hakikat yoluna uy.

Sıhhatin ve zamanın kıymetini bilelim,
Manevi dünyamıza saygıyla eğilelim.

Daldaki yaprak gibi sararıp da solmadan,
Düşünelim o günü düşüp toprak olmadan.

Ne mutlu sağlığında borcunu ödeyene,
Huzur ile göç edip gideceğim diyene.