" gülce, ol kitapta şöyle der;

SOLUK KOKAR,

daha iyi kokmak içinse solmaya değer..."

...

İki güzel solkişot..gülüş olup açtı yüzümüzde..
ayrıca Avni ağabeyi görmek,özümsemek,bir parça nefeslenmek..çok güzel di..
Düşlerin,bu gece yelken olup açsın senin de şairim..Sevgiler.

yazan yürek var olsum güzel dizelerdi kutluyorum saire dost

gül küllerinden yediverecektir kendini mutlaka
şiir şişede durduğu gibi durmuyor işte okuyorsun hüzün umut umutsuzluk mutsuzluk mutluluk ne varsa içiyorsun hepsini birden iç ercan iç bu gece de yüreğinize sağlık

çok güzel paylaşımdı kutlarım

Hadd bilmeli insan kardeşim had!
kendini bilmeli yahu. Kendini nefsine kul eylememeli. Yanan bir yürek sahibi söylemiş bu sözleri, yanmayı kendine marifet bilmemeli. Kül olmuş bir yüreği, gülden üstün görmemeli. Halbuki gülistanta bir gonca güle bitap olmuş en münezzeh varlık.
Yinede kendini necasetten temizlenmiş saymamalı.
hasret buram buram eserken,
hasret rüzgar üstünde yelken açarken,
hasret gönül içre güle bülbül olurken,
tüm bu vaveylaya sahip bir yürek dile gelir ve bir cümlede bitirir benim miskin halimi.
"Benim gülüm olsa olsa kül kokar"
uzun bir hadiseyi anlatmak isterdim amma, nefsim iki büklüm vaziyette , malum ramazan-ı şerif, gözlerde fer daha zayıf.
onun için sadece alıntı yapacağım sizlere..

"Hz peygamberimizin s.a.v zor yılları olan açlık ve kıtlık zamanlarıydı.
herkesin az yicek bulabildiği ve karınlarına açlıktan taş bağladıkları çok zor günlerdi.

Birgün sahabeler oturdukları evlerinin çevresini bir ciğer kokusu ile sardığını görünce çok şaşırıp bu konun kimin evinden geldiğini merak ettiler. kokuyu takip edip bir eve vardılarki o ev hz. ebu bekirin eviydi.

bu haberi hemen hz. peygamber efendimize söylemeliyiz diyerek yanına vardılar;

-kapıyı çaldılar. kapıyı açan hz. rasullullah'tı. peygamberimizi gördülerki; karnına taş bağlamış,

sende mi? ya rasullullah dediler.

-hz peygamber efendimiz evet dedi. Peki konu nedir diye sordu;

-ey Allah'ın resulu biz böle bir zamanda açlıktan karnımıza taş bağlarken hz.ebu bekirin evinden ciğer kokusu gelmektedir. dediler.

-hz.peygamberimiz bunu duyunca tebessüm ederek yanılıyorsunuz dedi ve buyrun beraber gidelim doğruyu örenmeye dedi.

-hz.ebu bekir'in evine yaklaştıklarında hz.peygamberimizde o kokuyu duydu ve kapıyı çaldı;

-kapıyı açan hz.ebu bekir rasulullah'ı karşısında görünce ağlayarak bitap düşmüş bir şekilde yaktın
ya rasulallah ciğerlerimi yaktın senin aşkından divane oldum dedi bunu gören sahabeler utanarak boyunlarını eğdiler.

ve bu kokunun hz. ebu bekirin ciğerinden geldiğini anladılar ve onun peygamber efendimize olan aşkını görünce hayran kaldılar."

yanan yürekte açan gül varsın kül koksun usta...
Biz onun hastasıyız, hatta adına gül bile denmez...
saygılarım anlayabildiğince, anlayamadıkların benim heybemde....
eyvallah.

İnsan gözleriyle koklar sevdiği her şeyi..
Ağlarsa insan gülü kül kokar elbet.
Ne mükemmel bir anlatım.

Saygılar, tebrikler.

JİR kokulu bir şiir okuduk. İçimize dolan kokusu nefisti. :)
Yüreğinize sağlık.

kendi güllerimin kokusunu bilirim ben
gül sevinçse esinti şükür, minnet
bilge gülü yedi cihan mis kokar

yoksa, benim gülüm olsa olsa kül kokar


selam olsun ikizim..


lamour

Ankara'dan selamlar Mehtap.