Araf'tan Kaçış
Kurtuldu nihayet esir zaman
Delik deşik kelimelerden. Saçmalıklar ülkesinde Bilgelikler zorunlu eskitildi Ve artık delilikler doğurgan. Karanlıktan bir ay belirir Hangi yönde Şimdi fikirler. Nemli , küflü direk aralarında Bulunamaz kuytularda gizli Sevişgen düşünceler. Böyleyken haller Aşk nasıl nefes alabilirdi. Kayıp gider ruh hicran’a. Kalem kırılır ne yazık. Duvarlar bir sıra daha yükseliryorken Düşler yeniden yeşerir günboyu Kara vebalar ülkesinde. Susuz kalmış beton arası ; Bir el uzanışıyla oysa açar şehrin gülleri. Açar açmasına da ; Dikenleri oluk oluk batmakta. Böyleyken haller , Yürek kime güvenebilirdi. Herşey bitmiş "özlemler" dışında . Öyle bir Özlem ki; Kırık kalemi yazdırıp , Fikri bir kez daha doğuran. Zaman ilacını verir dostlar da öyle. Yalnızlık baki değil , Ne de kaçışlar bir çözüm. Ve Herşey bittiğinde başlar şiirde yeniden mevsimler. Böyleyken haller Susmayı sevmiyor kalem. Insan ne denli genç ise Hayattan öğrenebileceği , O denli çok Şey , Ve yazabileceği o denli çok kelam vardır şiirde. |