AĞIT
Ceketini alıp gider gibiydi
Bu yalan dünyadan gerçek âleme Belki kendi mutlu olsa da şimdi Büründü kalanlar sonsuz eleme Bu gurbet ellere ecel mi çekti Hicran ateşini kalplere yaktı Evinin umudu, muradı tekti Çekilen acılar gelmez kaleme Her doğan can büyür yaşar ve ölür İnsan nere gitse eceli bulur Takdir böyle imiş elden ne gelir Baharında ayaz vurdu gülüme Anası yavrum der, babası kuzum Bacısı kardeşim, ah iki gözüm Bu acı feryada dayanmaz özüm Bir köz daha sardım bitmez çileme 31.07.2012 Salı 12:30 Çorum |
kederli aile ve yakınlarına sabrı cemil ihsan eylesin
Duyarlı yüreğinize sağlık.Saygılarımla...