gömüaslında hep böcüklü yazarım da ötekiler firari oluyor toplayamıyorum bir şey kalmıyor elimde üstelik gövel ördeklere kanat oluyor en güzeli de bekle dur işin yoksa taşa taş yapıştırmaya tekke’de diyorum ki biraz da ben sapıtsam geldi gelecek kalemimin ucuna bedenim erik dalları düşse şah damarıma kaza sansam sayfalara asılsam biliyorum pravda’dan kalma suratımın eşkisi böyle soysuz bir zaman güler mi silinir mi ah...şiir dolu düzlükler örtün üstümü kasım |
ne güzeldi öyle sn.uranus , dökülmüş eteğinizde ki taşlar pamuk hafifliğinde
hele bitiriş çok şık;
''ah...şiir dolu düzlükler
örtün üstümü ''
tebriğim ve saygımla.