0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
860
Okunma
Uçsuz karanlıklarda yön arıyor gözlerim…
Beynimi öğütüyor, yüreğimi sıkıştırıyor gözlerin ve sözlerin;
Yarasaları etrafımda topluyor;
Her biri kana susamış…
Yokluğunda leş olan bedenimin etrafında akbaba gibi dönüyor dünler.
Çık artık saklandığın soysuz ayrılık perdesinin arkasından.
Çık ki;
Ucuz fahişelere leş etme tenimi.
Çık ki;
Coğrafyama güneş doğsun.
Çık!
Lanet çarmıha gerilmiş sevdamdan çıkar çivileri.
Prangalardan kurtar ruhumu.
Firdevs’in duvarlarını tekmeleyen sevda çıksın ana rahminden.
İlk nefesini alsın leş beden.
Kalbim ilk atışlarını yapsın.
