bilmeceKimsesizligim vardı benim, Kırık çocuk oyuncaklarından, parasız çulsuz gençlik yaşlarından. Hani akşam olur,ya Anadolu,da, İşçiler yorgunca adımlarken sokağı, Kır çiçekli kadınları kapı başlarında , Beklerken umud aydınlıgını yaşamın. Benim ölülerim vardı garipligimde, Şehirlerin en uzak yerlerine gömülen. Kimsesiz avuçlarım vardı. Hani sevmek varya yagan yagmurda aşkı, Bir toprak kokusu gelir penceresinden, Sorar nerelisin ! kara pençeli cehalet. Irakta bir köydenim dersin hiç göremedigim, Bugdaylar ekilir topragına özgürlügünün, Kırılgan bir güncesi vardır akşamında, Baba ana bacı , bu kadarmış nasibim! Özleyişim vardı benim gecesinde, Siyah saçlı esmer kadını, Kırık çocuk oyuncaklarından , Kırık büyük hayallerinde tükenen, Ömür dedikleri ölümcül bilmeceden.! |