Bin yıl kalacak değil ya,AYŞE baba ocağında;
Tabiat’ın Kanunudur ..Tam da evlilik çağında…

Oğlumuz da küçük değil,Askerliğini de yapmış;
Üstelik te memur olmuş,devamllı bir İŞ te kapmış…

Ya okulda,ya pazarda,orda-burda,yolculukda;
Birbirlerini görmüşler,hoşlanmışlar bir bakışta !.

Kızın eli-yüzü düzgün,ALLAH öğmüş te yaratmış…
Oğlan dersen…Ha MAŞALLAH !. O da bir hayli boy atmış !

Söz dü ,nişan dı,nikâh tı..( canım !-cicim! ) geçer aylar…
Çoluk-çocuk..Geçim derdi..Başlar tatsızca olaylar…

Öte yandan,( Sen haksızsın !..Ben haklıyım !!.) kavgaları ;
Hiç katılmazlar olur muuuu !? Anaları-babaları…

İki taraf hoşgörüsüz,hadiseleri kaşırlar !.
Sağolsunlar komşular da (!) ordan-burdan lâf taşırlar…

” Oğlanın babası yokmuş,anasına da bakarmış..
Kızın da anası yokmuş,kıza babası bakarmış…”

Eleleyken,dizdizeyken,önceleri hep yanyana;
Hiç karışmaz olur muymuş (!) araya girer kaynana…

Hoş görünmez gözlerine,onca gayret,onca çaba,
Saygınlığa değmez olur,şirin ANA,aslan BABA…

Bir drahmi etmeyecek,önemsiz mes’elelerden,
Bahse bile değmeyecek ,uydurukça sebeplerden...

Çıldırasıya sevdiği EŞ’ini,Canyoldaşı’nı,
Azatsız köle olduğu ömrünün arkadaşını..

“.Zaten burnun da eğriymiş !.Hayli de kamburmuş belin !.
Bi dediğimi almazdın..Pek te sıkı imiş el’in…”

Öyle olur-böyle olur,bişekilde ipler kopar !
İki taraf mahkemeye koştururlar,apar-topar !

İki de yalancı şahit !. Anlaşmalı boşanırlar !.
KIZ,yanında iki çocuk…Babasına taşınırlar !!..

Velâyetti..Nafakaydı…Aylar-yıllar sürüp-gider…
Olan yavrulara olur !..Zavallılar olur heder !!

Evlilik te,boşanmak ta AlLLAH’tandır..der geçeriz..
Hataları biz yaparız,ALLAH’a bühtan ederiz…. (*)

EVLİLİĞİ kutsamıştır,KUR’AN’ında YÜCE ALLAH..
Bir boşanma olduğunda ” YER SARSILIR..” Maazallah !..

ANA-BABA sabır etsin..bozmasınlar yuvaları…
Sokaklara salmasınlar,suçsuz,masum yavruları !!…

———-Mehmet Cemalettin Bayhan-ERDEK-2003
(*) Bühtan – YALANDAN KONDURMA,İFTİRA VB