SEÇİL NÎMET KARDEŞİME
Dostluğa ve sevgiye
Bir güzel yürekliye Seçil Nimet kardeşime Ben bir anne tanıdım, yaraları sağılmış Önceleri onlarca dost doluymuş çevresi Hastalanıverince hepsi bir bir dağılmış Başlamış hayatının belki en zor evresi İnsanların bu hâli onu sarsmış derinden Kırılmış nârin kalbi hem de pek çok yerinden Doktor ’göğüs kanseri’ diye koymuş tanıyı Bu haber karşısında dik durmaya çalışmış Gözünde canlandırmış bir çok eski anıyı Saçlarına üzülmüş, ama sonra alışmış Tedavi sonrasında kaydedilmiş aşama Sıkı sarılmış oğlu Burak için yaşama Vakit geçirmek için internette gezerken Yolu defter’e düşmüş, bizlerin arasına Hayat acımasızca dişlisinde ezerken Şiirler alıp sürmüş em diye yarasına Güzel dostlar tanımış, neş’elenmiş, mutlanmış Bu gününe şükretmiş, yarından umutlanmış Makaleler eklemiş, şiirler yazıp asmış Dağıtmış etrafına parıldayan bir şuâ Selam verdiği herkes sevip bağrına basmış Onun için etmişler hep bir ağızdan duâ Şimdi ben de derim ki gözlerimde yağışla ’Yâ Rabbim bu anneyi yavrusuna bağışla’ Ve Tan abisinin deyimiyle Bahar bakışlı güzel gözlerine. Kanser denen o illet yaklaşıp sinsi sinsi Ummadığın bir anda ve zamansız saldırmış Ne kadar acımasız, kötü olsa da cinsi Baktı baş edemiyor, beyaz bayrak kaldırmış Verilen bu savaşta güçlü olan senmişsin İnancın ve azminle düşmanını yenmişsin Hayâtın ortasında kalınca bir başına İmdâdına yetişmiş ’Ebru’ denilen san’at Dost bildiklerin çâre olmazken göz yaşına Bu zorlu günlerinde sana germiş kol kanat Su ile öpüşmüşler tekneye düşen renkler Onlar ki en etkili ilaçlar ile denkler Sana karşı bir zafer kazanamamış ama Kaçarken saçlarını söküp almış yerinden O güzel yüreğini düşürememiş gama Hiçbir şey alamamış gözlerinin ferinden Onlar ki karanlığa hâlâ ışık yakmakta Yine berrak ve temiz, yine güzel bakmakta . |
Yaralı yüreğinin sesi olan yazılarını okudum.
Metaneti ve inancının yüreğine doldurduğu cesaretiyle , dimdik duruşunu gördüm
Onu bende çok sevdim .
Şiir seçile çok yakışmış
sizi tebrik ediyorum ve seçilide tekrar sevgiyle selamlıyorum.