sevgili kardaşim.bu devirde kimseye güvenilmeyeceğine ve en güvendiğin kişilerin bile insana kazık atabileceğini anlatan çok güzel şiir yazmışsin.kardeşim,elden gelene güven olmaz oda vaktinde bulunmaz diye bir ata sözümüz var bizim.güvenmediğin hiç kimseye sırrını açmayacaksın.hani gene bir sözümüz var.söyleme sırrını dostuna.dostunun dostu vardır oda gider söyler dostuna.dostluk kuracak kişiler.birbirine öyle kenetleneceklerki.işin ucunda ölüm bile olsa aleyhinde çalışmayacak kardeşim.bunu dosttan kazık yemeyen anlayamaz.ben birkaç kere aldandığım için artık kimseye kolay kolay güvenmiyorum,kardeşim.O masum yüzünde acı ve hüzün hiç olmasın gözlerinde mutluluğun en parlak yıldızı parlasın dost eli elini hiç bırakmasın ne olur.
sayın arkadaşım şiiriniz çok güzel ve çok anlamlıydı.kutlarım.puanım tam.
şimdi şiirinize ve yorumumu uygun iki güzel söz ekliyorum.hoşçakalın.

Dost deniz kenarındaki taşlara benzer.Önce tek tek toplarsın sonra birer birer denize atarsın ancak bazılarına kıyamazsın.İşte sen o kıyamadıklarımdansın


Sen gülerken yanındakilerde güler ama ağlarken yalnız ağlarsın onun için öyle bir ağaca yaslan ki asla yıkılmasın öyle bir dost edin ki seni asla bırakmasın.