GÜNEŞ KAN YUTAR
“İhanetsiz. Ölümsüz sevdim”
Bebeksi kokunda kaldı hüzzam makamlı şarkılar İç çekişlerimi dinlerim Yudum yudum zehir banar hasretlik Kaderin mevsiminde göçmen kuşlar önde gider Yazgıyı kaderi kırık aynalarda unuttuk Parmaklar yanakları emer Aşkın öyküsü özlem romanında Çatlak dudaklar tuz emer şimdi. Meleklerin şahitliğinde sen eşimdin Yanık kokusu aşk Kısa mesaj ihanetinde can bulmuş Her şeyimi şimdi hıçkırıklara sattım Yürek yangını söküp atamadığım Aynadaki suretim kırık düşlerde pranga eskitir Kaderim Alın yazım Can yoldaşım hayat arkadaşım İsyan çöllerinin göçmen kuşları önde gidiyor Dar sokakların kaldırımında sürüyor dizler Hücreye düşmüş yara kanseri izler Ömür çiçeğim gör halimi soldu gözler Bebeksi kokun genzimi yakıyor.. Zaruret zamanların deli divanesi bir kör hançer Mağlubiyette aşkın yanık izleri Uykularımda feryadı figan yanıyor Aşkın ateşinde yazılmamış dumansız ferman Kan kusuyorum ölüm kuşları önde gidiyor Dağılan yürekler Menzilsiz bakışlarda kan ağlar Haraminin ihanetinde asılı kalır umut Demircinin örsünde güneş kan yutar Söyle kardelen iki yürek bir ömür nasıl batar Tatlı canım çıkıp gidiyor tahta üstü Son bir defa göreyim o tatlı büstü Nem düşen pencereme gizliyorum acıyı Meczupların koynunda yanar kızıllığın ağıtları Kelime örsünde yürek vurulur An ağlar Yakar kızıllığın şafakları Körük sessiz kurşunla vurur ateşi Demir erir yüreğim gibi Düğümlenir yüreğim sabahın ilk deminde Ölümsüz sevdim Gülşen seni Yol uzun kelime kuşları önde gidiyor Göz ufuk çizgisin de hasretliğe gebe Gidilmesi gereken yollar açılmıyor gönüllere Kuru ekmek arası sevdaydı yandığım Açı soğan kokan sarı odalar sallanır şimdi Gebe kalmış ışıklar sönük Nasırlı ayaklar son adımda Pıtırık’lara başar kor düşmüş bahçesin de Paçalarında kalır ıslaklık Minenin gözlerinden düşer Melekler diyarında mutluluk resimleri ölür Şimdi zulamda kurşun kalemli ölüm Özlem coğrafyasında çizilmiş resimler Bilinmeyen çöllere dalar Dar sokaklarda giderim Gönül bedevi yol bitmez Terim yağmur olup düşer seraplara Ne sana ne de aşkıma hainliğim olmadı Ölene kadar kapalı demir sürgülü kapım Allah aşkına gel Bir vahada boğuluyorum Kum tanesi fırtınada savruluyorum Şimdi aşkın kuşları diyar diyar önde gidiyor Ölümse uykuda…..kansere yenik düşüyor “Kanser şimdi ölüme yenik düştü sen diye kollarımda yatar” |