KALLİ' YEKötülere inat iyilere ve düşmanlıklara inat dostluklara... Hak eden dost yüreğe, Nebiha Murâdî’ye yâni Kalimera’ya yâni Kalli’ye... Belki çok görüşmeyiz, arada birkaç kelâm Sen serbeste vurgunsun, ben âşığım heceye! Almışız vermişizdir üçbeş şiirde selâm Karşıkonmaz dizeler düştüğünde geceye Ama hep bilirim ki her zaman dostsun, cansın Sevgi dolu kalplerin konakladığı hansın Bazen yumuşacıktır, bâzen de sert sözlerin Gayet iyi bilirsin nerde neyi demeli? Her an yanıbaşında bir dost arar gözlerin Zaten bu değil midir hepimizin emeli? Ters giderse birşeyler, sıkkınsa canımız da Tutunacak birini isteriz yanımızda Bazen neş’eyi yazar, kalemin bazen hüzün Sihirli değnek olur dokunuverir aşka Her sayfada görünmez, yalandan gülmez yüzün Bu sebeple özelsin, senin değerin başka Şiir için yanarsın, ateştesin, kordasın Nerde güzellik varsa bilinsin ki ordasın Sen ey sesi kadife, her sözü şiir kadın Dilerim yüzün gülsün, hayâtının her demi Kiminin Nebiş’isin, kimine Kalli adın Sana sevgi getirsin uzaktan gelen gemi Sen ki dar zamanında dosta sahip çıkansın Sen bazen bir sözünle bin kötüyü yıkansın Şimdi diyebilirsin bu şiir nerden çıktı? Niye yazdı Çetiner böyle durup dururken? Dün yaptığın hareket inan bana çok şıktı Son günlerde yürekler düşmanlıkla vururken Dostluklar kaybolurken, hergün görürken dibi Bu şiir sana helâl, ananın sütü gibi. 23temmuzikibin12. . |
çok güzel anlatmışsın can abim..