0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1067
Okunma
Bu denli yakınken bana sen,
Nasıl uzaktan bakacaktım ?
Çok benden, çok bilindikti herşey oysa;
Yanıbaşımda, hatta daha da içimde olan bir şey...
Üstelik tam da ordaydım ben de,
Yolculuk değildi bu artık,
İçten içe bir buluşmaydı,
İçten içe yaşanan bir şey...
Kelimeler susmak içindi sanki bu mesafede,
Çünkü hiç konuşulmayandı söylenecekler,
Yılların düşleri, yılların özlemiyle doluydu belki de;
Yorgun, sessizliğe alışkın, bir lisanın içinden...
Su istemeyi bilememenin şaşkınlığı gibi,
Sabahın ilk ışıklarına gözlerini aralamak gibi,
Önce biraz esnemek gerekti,
Alışılacaktı elbet bu güneşli güne...
Belki de konuşmaya gerek yoktu o an,
Söze de, kelama da,
Güneşe bakma zamanıydı,
Ve sadece güneşi görmek…
