Anlamadın
Hep sen yaktın canımı,
Kirli gözyaşlarınla. Ben sustum sadece, Soran gözlerle bakarak. Anla dedim usulca, Sadece beni anla. Sen konuştun, Sana ait ne varsa. Suskun, Gözlerime bakarak. Ya, Ben. Bende saklandım, Ürkek yaralı gönlüme. Elbet bir gün. Bir gün anlar dedim beni. Oysa, Yıllar geçti. Sen hala, Bencil yüreğinle aynısın. Ve gözlerinde sahte yaşlarla, Ben yine anladım seni. Fakat sen hiç bir zaman, Anlamadın ve anlamayacaksında. Seni nasıl sevdigimi , Bencil yüreğinle. |
Bencillik sevmeyi becerememe,
Bencillik sevenin degerini bilememe,
Bencillik asla vazgecilemeyen yüksek ego...
Değişmez değişemez insan bencil ise, ne anlatabilir durumunun acizliğini ne anlayabilir avuçlarından kayan degeri.
Guzel bır siir.
Kutlarım
Saygı ve selamlarımla
GC7