NE ZAMAN NEREDE KİMBİLİR NASIL
Kalp gözü görene, dünya bir kafes
Bu fani geçici, kısa bir fasıl Ruh cismi terk eder, çıkar son nefes Ne zaman, nerede, kimbilir nasıl Dünya bir ağaçtır, bizlerse yaprak Ölüm rüzgârıyla, koparız bir bir Topraktan gelmişiz sonumuz toprak Bekler bizi iki metrelik kabir Ölüm bir hakikat, bak ayan beyan Aldanma faniye, herşeyi yalan Dünyaya meyleden, etti hep ziyan Mevla’ya kulluktur ahrete kalan Gayrı ısrar etme, isyanda suçta Uy Hak’kın emrine, kulluk gereği Zamanı bilinmez, acaba kaçta Ruhunu alacak ölüm meleği Güvenme gençliğe, deme çok erken Yolculuk zamanı hiç belli değil Tövbe et elinde fırsatın varken Varıp huzuruna, edeple eğil Eğil ki edeple, affa mazhar ol Emanet bedeni, terk etmeden ser Kendine acıyıp, tut ki doğru yol Gül açsın kabrinde, selamete er Unutma dünyanın yoktur tapusu Neylersin Halık’ın düzeni böyle Her daim açıktır tövbe kapısı Yeter ki Rahman’a münacat eyle Hüsnü Önder Not: Değerli seçici kurul üyelerine ve de ziyaretleriyle sayfama renk katan tüm şiir dostlarına teşekkür ederim. Hayırlı ramazanlar. |