isimsiz mektuplar
gün batımında
uzaklara düşer gölgeler.. yağmur bekleyen dalların yüzü toprağa.. anlarsın bekleyenine dardır zaman, susarsın. katline ferman çıkmış bir nefes midir aşk dar/ında açar en kızıl çiçeği. aylar yıllar saatler sığmaz takvimlere anlarsın bekleyenine kordur gözyaşı susarsın.. her deminde ayrı bir hikaye başlar her deminde solgun bir çiçeği koklar her deminde yüreği erir nefesinde.. anlarsın bekleyenine zordur yaşam susarsın.. 17/07/2012 samsun |
Sustuğunu sanırlar.. Oysa bitmek bilmez konuşmalar geçiyordur içinden.
Susarsın... Yeterince anlatamayacağını yahut yeterince anlayamayacağını, hiçbirşeyin değişmeyeceğini bildiğinden..
Ya da; konuşmak, paylaşmak istemezsin. Sadece benim olan bende kalsın diye susarsın.
Sessizliğin sesinde ne çok sözler, söylenenler vardır aslında.. Duyana, bilene, anlayana!..
"sustum!
sustu benimle sarı sabır, sustu hasret,
sustu hayat
sustu zaman
acılar konuşuyor yalnız
acılarım konuşuyor
kimse duymuyor.
duymuyor...
duymuyor..."
Güzeldi 'Şiir'.
Kutlarım sevgiyle...