Siz hiç bilmiyordunuz
Siz hiç bilmiyordunuz;
Soğuktan çatlamış ellerimle kalem tutuyordum, Bin bir soru besleyen kafamda yüreğimle savaşıyordum, Ağlamakta olan gözlerimi sahte umutlarla avutuyordum. Siz hiç bilmiyordunuz; Kalemimin mürekkebi bitince kanımla yazıyordum, Yorgun bedenimi diken üstünde dinlendiriyordum, Ve çatlamış ellerimde koca bir hayat besliyordum. Siz hiç bilmiyordunuz; Ben sokağın köşesinde hep bir el uzatan bekliyordum, Önüme atılan parayı değil yüzüme gülen insanı istiyordum, Fırtınalı sonbaharı kenara atıp güneşli yaz günleri hayal ediyordum. Ve siz hiç bilmiyordunuz; Özgür hayat kapılarını ardı ardına durmaksızın açıyordu, Nerede neşeli birini görsem sol yanım sızlamaya başlıyordu, Köşemde bu sözleri yazarken azrail sanki benle savaşıyordu. Özgür Aksoy esirin-oldum |