Ağlamak mı Yağmur mu
Bir,
Teras ki. Zemini, Siyah beyaz. Ve gri’li, Çakıl kaplamış. Ufukta, Gururlu bir dağ. Başı dumanlı, Dik ve mağrur. Kaderleri, Kesişmiş yağmurla. Dağ, teras, Ve çakıllar. Gök yüzünün, Ağlamasına mahsurlar. Ağaçlar huşuyla, Islanıp yıkanıyor. Ben penceremde, Seyirciyim. Terk edenin, Edilene armağanı diyorum. Ya da, Günahlardan arınmak. Olsa, Bu ağlamak. |