İÇİMDE KÜL FIRTINALAR
suya sebep bir bahaneydi gidişin
bir çöl ortasına düşer gibi beni çaresiz bırakıp yalnızlıklara terkedişin içimde kül fırtınalar şimdi yüzümde belli belirsiz çizgiler gözyaşlarımda allev gülleri hoyrat rüzgarlardayım kasıp kavuruyor hasretin içimi ayrılık ateşten gömlek gidişinden beridir yakıyor tenimi hasretin içimi yakıp kavuruyor cehenneme çeviriyor gecelerimi yokluğu cehennem yar... gelsen erir buzları yüreğimin söner içimdeki yangınlar söner külleri sen varken ışıl ışıldı gecelerim yokluğunla karatma gecelerimi |
saygılar..))