Hayatım Oldun
Beklediysem seni gecelerde, güzlerde, düşlerde
Vuruldum kalbimin köşesinden gözlerine, sözlerine Bekledim ölümü her an düşecek bir yaprak gibi Yaşadım, tutundum güzel yüzüne sevmek için seni bin kere Karşımda durup gülmeni özledim bana Çoktan ayrıldım limandan rotam yine muamma Haykırıyorum göklere adını umarsızca Yatmadan adını fısıldıyorum kalbime o gün rahat uyusun diye Gözlerimin önüne bir perde serilmiş göremiyorum Dokun kalbime bak gözlerime açılsın artık şu perde Sevemem sanmıştım bir başkasını annem gibi Şimdi sadece sen varsın kurak dağların ardından gelen su gibi Kimse kalmadı yanımda dostluklar hep sahte Usanmadan, bıkmadan, yorulmadan taktıkları birer maske Sadece sen yakınsın bana uzakta kalınca bile Hayat gibi, su gibi, annem gibi... |