Benimle Kal
Dokunamamak sana, bir türlü ulaşamamak
Yakınken aslında bir o kadar uzak kalmak Seni ararken gözlerim her yerde Seçemez, göremez oldum mehtabın rengini Güneş doğmuş bile daha kızıl etrafı Nereye baksam nereye koşsam sana açılan bir kapı Hayır yorulmadım, utanmadım evet sana koşmaktan Silkelemek istiyorum yakamdaki günahlarımı Herkes saçıyor etrafa bir bollukla mutlulukları Hangi birini alsam yakıyor avuçlarımı Senliğinde kayboluyorken sensizliğinde boğuldum Tutsan ki ellerimi babasının elini tutan çocuk gibi Bırakmasan sadece hayatı yaşarmışcasına Sahte gülüşlerle pozumu verirken dünyaya Yanında olsam ağlamasam bir daha Baktıkça denize kaybolmuyor ufukta bile Esir etmiş gözlerimi yokluğundaki her kare |
Ne güzel bir şiir böyle,yürek sesini hissettim yüreğimde,kalemi ağlıyor harika bir şiir yüreğinize sağlık,kaleminiz daim olsun, Tüm güzellikler sizi bulsun üzülmeyin mutlu olun her daim.
Saygı ve selamlar
Bilal YILMAZ