Ona
Özgür olamadık değil mi bir kuş kadar
Açtırmadılar kanatlarımızı şehirler bize dar Hiç erişemedik hayallerimize tutamadık yakalarından İstenmeyen uçurumlarda kaldık yapayalnız ve karanlık Bazen söz geçiremedik kalbimize vurdu içindekileri dışarı Sonradan yine toplamak bize düştü kalıntıları Akşamdan kalanlardan olduk ardından hayasızca Yüreklerde göremediğimizi şişelerde arar olduk Şimdi O girdi hayatımıza bahçe kapısından Sürgüledik kapılarımızı istedik gitmesin Bir elimde saat bir elimde takvim Gelir mi giden zaman, rüzgarlar tersine esin Önümü göremediğim anda gözlerinde gördüm yolumu Boğazımda bir düğüm sensiz yürümüyor gecem gündüzüm Bedenlerimiz tüketirken zamanlarını yavaşça Göremeyecekmiş gibi yaşayalım bir sonbahar daha |