Sürgünüm Kendime
Sürgünüm kendime
Cümleden virgülle ayrılmış Sahipsiz kelimeler gibi başıboş Yalnız bırakılmışım. Duyduğum öfkemin bir adı yok Tarifi yok. Büyük kitaplarda yeride yok. Kolaymı sandın sükutün içinde feryatı gizlemek Gözlerde damlaları hıçkırıksız taşıyabilmek Ruhumun her zerresinde kör mayın döşeli İşte beklenen yalnızlık Gülmeyi özleyen gözlerime düşen.. Fecir vakitlerin eteklerine, Tan yeri ağarırken sessizce Bir damla gözyaşıyla avuclara bırakılan hasret Yüreğimden dökülen sitemler var Hepimiz kendi rengimizi yaşarız Kimi kırmızı , kimi gri, Biraz kızıl, biraz mavi Boğuyoruz ellerimizle tüm hayalleri Gökkuşağının tüm renklerini istemsizce Siyah beyaza boyuyoruz tüm tualleri Bir ipin ucundan çekiyoruz hayatı Kendimizden, birbirimizden geciyoruz Yüreğim daralıyor vazgeciyorum yürümekten Yürüdükce uzuyor dünyanın boyu, artıyor mesafeler Yetmiyor gücüm, kesiliyor takatim Titriyor dizlerim gitmez oluyor ayaklar İçim sıkılıyor çaresiz Bir gölge gibi düşüyorum yere Kanıyor dizlerim Titriyor tenim yaprak gibi düşüyor bedenim Üzücü anılarda geçmişi yaşıyorum Yorgun ruhum yorgun bedenimle Yürüyorum bir başıma bu hayat yolunda Devrik bir cümleden virgülle ayrılmış..!! meyzem 15 Ağustos 2011 Pazartesi 08:39:12 |