EVCİL KÖTÜLÜKLER
Hasbelkader düştük bu yaprağa,
Leyleklerle bırakılmış gibi bir halimiz var. Doğumdan toprağa.. Gerçek tek köşe kapmaca, Hala kalbimizden beslenen, Evcil kötülüklerimiz var. Telaşlanan rüzgarlar sonuna kadar haklılar, Yaşlandı içimizde ah o kirler,paslar Birde yeniden başlamanın mutluluğu gibi, Tekrar tekrar gözlerden dökülen yaşlar.. Hareketsiz dururken tepeden tırnağa, Çocukça beklediğimiz kısa masallı geceyi, Biraz daha üzülürken kendinden geriye kalana, Kaldır hadi utanma ıslanan peçeteyi. SERHAT INDIR |