NİHAYET
Yakan kor aynalarda,
Bir yok oluş sezdim, Elleri ellerimden uzak. Ne sen sor beklediğimi, Ne ben söyleyeyim. Dipsiz kuyulara sor benim yerime; Yap bir kıyak. Kar gibi yağsın üstüme, hayatımdan parçalar. Ak ak amcalar selam versin, Rüyalarımın üstünden. Bir de ben hayal et, Sonunda. Bir ben kalayım nihayet, Nasıl anlatayım bilmem, Bu yalnızlığımı. Cephelerin arkasında, tek cephaneyim hep. Dost görünen yarım beyinlilerin, Kalmışım arasında, Son kez patlayacağım. Dağılacak. Üzülüyorum. Olan kalanlara olacak. SERHAT INDIR |