Yârin gönül dergâhında kaç semahın adı aşktır.

Beni benden alıp bende eyleyen
Arzuyla hevesin arası değil.
Ah-ı figanımı hande eyleyen
Bir zülf-i siyahın karası değil.

Varım yağmalandı târumâr bağım
Kendinden bihaber firar dimağım
Kader tezgâhında örülür ağım
Sitemin isyanın sırası değil.

Kaç uykusuz gece kaç mahzun sabah
Hüzünle bezendi demedim eyvah
Şerha şerha bağrım olmasın iflah
El vurmayın hançer yarası değil.

Sîmâsız resimdir sinemde saklı
Ne ahmer yanaklı ne kor dudaklı
Maksudu yâr olan neylesin aklı
Sevdanın durağı orası değil.

Âşık gam evinde bulursa huşû
Sızlanmadan çıkar her bir yokuşu
Dosta doğru uçar muhabbet kuşu
Nâdanın okları vurası değil.

Mevsimlik çiçeğin işvesi nazı
Gün geldi şitaya çevirdi yazı
Dünde kalmadıkça aşk ı mecâzı
Dildade yârini sarası değil.

Çıkmaz sokaklarda beyhûde telaş
Fasit bir daire dolaş ha dolaş
Son buldu kendimle ettiğim savaş
Bin düşman azmimi kırası değil.

Nice zâr eylemiş bülbülü şeydâ
Ne yazık visâle vermemiş fayda
Yâr sır-ı nihanım sadrımda peydâ
Ol fani baharın mirası değil.

Kalmadı gümanım bitti keşmekeş
En zifiri yerde parladı güneş
Cahim yüreğimde korlanan ateş
Hülyânın çakmağı çırası değil

Hay dedim yürüdüm açıldı perde
Nice kavak yeli kesildi serde
Yâr bahşi diyorum düştüğüm derde
Üç günlük rüyanın darası değil.

Çıktı lügatımdan niçin ve nasıl
Ömür dediğimiz bir anlık fâsıl
Alem-i ukbâda vuslat-ı asıl
Geçer akçe dünya parası değil

Beden kafesinde dolarsa vade
Yek nefese dahi etmez müsade
Dildârın elinden içilen bâde
Ağyarın şerbeti şırası değil

Günahi yetmez mi bitir sözünü
Pervâne misâli yakıp özünü
Hakka çevir gayrı gönül gözünü
Ebedi saadet burası değil.

Günâhi Ahmet İslamoğlu