İnsanın ömrüne ayrı renk katar

Uyku,umut,unut,Hayatta kaynak,
İnsanın ömrüne ayrı renk katar,
Vücudumun hammaddesi su taprak.
Yüce Mevlân,ikisini denk katar.

Yüreğimi mesken,etmiş (zat) ına,
Bir gün olur,davet eder katına.
Ebedi yoldaki,tahta atına,
Bindirip kulunu,cana cenk katar.

İmtihana tabi tutmuş.sorum bu,
Hayatıma hakim olan,bir korku,
Ömür dediğimiz hayat okulu,
Defteri kebire birde cönk katar.

Hayatımdan bir kesitin,raporu,
Kamoflaj’la,örtülmeyen bir soru,
Arzularken,saadeti huzuru,
Beynimdeki infilâka,zonk katar.

Aklın yatmaz bu; Dünyanın işine,
Gerçekten kaçarsın,boşu boşuna,
Kafamı vurunca,mihenk taşına,
Acımın sesine,birde dark katar.

Ömer Çetinkaya,sözü bağladı,
Oyuncaklar ile,gönlün eğledi,
Bunca hayat on parayı değmedi,
Neye yarar,sermayeye bank katar...

Congeri
Ömer Çetinkaya