Yıldızlar ÜşürHer merhaba Yeni bir özlemin fitilini ateşler içimde Ve her akşam bir umut sesiyle boğar beni Adını andıkça Kuşlar havalanır yüreğinden sana doğru Kanatlarında sevdam’ Cemreler düşerken gönüllere Bu şubat akşamında Gökten yağan kar değil Anıların kırık çisentileridir Her damlada biraz daha işlersin yüreğime Ve ben biraz daha üşürüm yokluğunda Bir şeyler gizlerim dilimin ucunda Sen, derim susarım Bir anlatsam, söyleyebilsem Gençliğim mi, sevdam mı, hasretin mi Yoksa tüm yitirdiklerim mi Ağzımdaki baklada gizlediğim Salıverdiğim ak güvercinler mi Kanat çırpan kirpiklerinde Uzaklarda olsan da Araya uzun yollar girse de Yüreğime yazdığım en güzel şiirsin Dize dize dökülürsün dudaklarımdan Ne olur hiç bitme Ömrüm seni yazarken son bulsun Yüzümdeki gülümsemenin adı: SEN Yüreğimin ritmi ’sen’ makamında Nasıl bir özlemsin adlandıramadığım Nasıl bir harsın içimde söndüremediğim Koy yüreğini ortaya sözleşelim Ver yüreğini yüreğime Aşkı anlatsınlar evrene Uzat dudaklarını, tut ellerimi Aşka susamış toprağı öpercesine bak Bir hasret çöktü yine Gözlerimin içine Uçuk dudaklarımda sisli yarınların tedirginliği Geçmiş pençeleriyle bir çıkış yolu ararken Kefareti ödenmemiş sevgilerle dolu ömrüm Serilir ayaklarına Ve yalnızlığı demlerim avuçlarımda Aldığın her nefeste Yüzüne düşen her gülüşte Ben varım, unutma Yokluğunda yalnız yüreğim değil Yıldızlar üşür bir sazın kırık tellerinde |