Sen ve ben..
Sen ve ben..
Gokyuzu ve yıldızlar... Konuşmadan hissedelim.. Yormayalım kendimizi, dinleyelim birtek kalbimizin sesini.. Bakma boyle anlamsız, uzat, bana ver elini.. Kim bilir, belki de duyarsın yaşayan her hucremi. Çiçek de solar gider geçince mevsimi ama kökleri kalır bekler bir kez daha güneşi görmeyi.. Benim neyim eksik ki sulanmayan bir çiçekten, bende de kalp var besleniyorum her gun onun köklerinden.. Yaşıyorum ve yaşatıyorum, işte ordan besliyorum onları... sönmeyen umutlarımı... bir sen bir de ben.. |