ÇOK AZ VAR SABAHA
Bugünde sabahladım yine
Bomboş sokaklara baktıkça, İçim ürperdi birden Yalnız kalmaktan,, Dostlarımı yitirmekten korktum. Ara sıra,geçen arabalar, Mahallenin başı boş kedileri, Çöpleri karıştırmakta. Başka kimsecikler yok. Birazdan,sokağın lambaları sönecek. Kapılar açılacak birer, birer. İnsanların ayak sesleri takip edecek. Ardından bir koşuşturma. Herkes bir yerlere yetişmek için, Yollara düşecek. Yine gün ışımakta. Gözümü bile kırpmadım bu gün de. Yıldızlara baktım sabahlara dek. Saman yolunu aradı gözlerim. Yalnızlığımı paylaşmak için, Sabahlamayanlar bilmez, Gecelerin ne kadar uzun, Saatlerin ise ilerlemediğini, Uzadıkça uzar bir asır gibi, Hiç güneş doğmayacak, Hiç aydınlanmayacak gibi gelir,insana. Oysa çok az kalmıştır sabaha. |