Kul gülüEr cümle, üstün değimine emri vaki Bu bayan cümle, ayan beyan kul gülü Esirik yavan bir hayat eş cümlede nikâhlı Kıyılan kâğıt, akan kan şiir zadeye ağıtlı Keskin bir dönüşten yaralı kuğu kanadı kıpırtısı Göl yosununa bulanırken kaçan balık şanslı Var bir mangal arzusu Dolu dünya boşuna çekilmiş kürek yavrusu Gel-git, git-gel İşte budur dünyanın görsel göçümü Kör ebe Er cümle erse yetişse As olan gelir alırdı Asıl olan da yer bitirirdi İlk emir Avuç aç dil sürt Tuttuğunla kal, kalıp Son cümle Helal olsun. …. Açımsız bir mevsimde tomurcuktu kul gülü Aç denince açılan Renginden kokusuna kadar emredilen Bu bayan cümle Anlamadı emirden Patlatmadı üç tomurcuk |
bırak yorum yazmayı