YANKIKırık dökük tahta kapaklı sanduka Üstü toprak, altı toprak Açtıkça göğü gören çiçekleri rengârenk Biraz daha çürür toprak göçerken üstüne Gözyaşı yağmurları akar her bayram üstüne Akla gelse de ayaklar bayramdan bayrama İş güç işte tek bahane Kâğıdın sesi ve sıcaklığı ile ölçülmüş mermerin kalitesi Hangi soydan gelmiştir bilmem Hangi ağa oğullarındanmış onu da bilmem Dünkü çocukmuş Doğmuş büyümüş ölmüş Toprak! Hep aynı toprak Yan-kı… Hep aynı yankı Sen ecel geçerken uğradı san Yakılan ağıtlar Çekilen yaslar Dökülen yaşlar… hep aynı Sen daha da yaşarım san Yan seç, taraf ol, taraftar ol Tek bir son varken Tek bir yol varken Tüm yollar sana çıkar san Ve Son noktayı hep ben koyarım san Yan-kız Alev alev tutuşunca duyarız elbet Kulaklarımızda senin sesin olunca yankı |
ağrıyan kalbe de yankı