Beni eğip büktüğünü sanan rüzgarlar!
Siz bilmezsiniz
Yılmam estiğinizde,
Kırıp geçmeye meylettiğinizde


Salkım söğüt benim adım
Hüznümün ömrü,
Gülüşüm doğana kadar.
Özümde açılan yaradan,
Dert değil, derman akar.


Salkım söğüt benim adım
Yerde toprak anam,
Gökde havva.
Karnım, çiğ insana tok.
Doğruya yaslanmışım, sırtım pek.
Ar damarım, şah damarıma denk.


Salkım söğüt benim adım
Arş-ı aleme çıkmış sabrım,
Yedi kat yerdedir eyvallahım,
Beklemeyin çıkmaz kınından ahım,
Kinimdir benim, kuruttuğum tek dalım.


Salkım söğüt benim adım
Sırrım, sırdaşa aşikâr.
Yerim yoldaşın yol üstünde.
Çanlar eteklerimde çalar,
Gölgemde bir can serinlese


Salkım söğüt benim adım
Kovuğumda ay ışığı,
Yaprağımda gün uyur,
Gövdemde elif,
Dallarımda vav uyur.


Fısıltımı kıskanır, cennet kuşları,
Meyvem yoktur, gazelimden gayrı,
İçimdeki hareler geçtiğim yolların, yılların adı
Kusur değil selvi gibi olmayışım
Eğirilerim yaradanın kendi nakışı.


Siz bilmezsiniz.
Yılmam estiğinizde,
Kırıp geçmeye meylettiğinizde.
Salkım söğüt benim adım.

C.KARAMAN