kağıt
hayat çantam ne ağır
sırtımdan kalbime sadece beni yorar içinde binlerce sayfa bir kalem ne acayip kalem seni yazmış ne tuhaf silgim kayıp bilmem kaç yıldır ben seni okurum ben seni çalışırım bu şehrin gece lambalarında sense unuttuğun yerden başlarsın adımlarına her adımda bir kalem bin çizgi hani vapurdan karşıya geçerken üşürsün beni yakar bir kağıt gözün kapanır sesizleşirsin buruştururum yüzünü kağıtların bir sayfa daha çıkar çantamdan seni yazarım yeniden ağırlaşır yüküm uzun bir çizgi başlar yine sen olursun |
Bu ders hiçç bitmez hiç.Kurgu ve anlatım çok güzeldi.Kutlarım.Saygılarımla.
Yalnız ricamdır arka fon resmini aşağı ya da yukarı alsanız okumakta zorlandım epey.