BEN ÖLDÜM
korkularımı besleyen gecelerim var benim,
duyuramadığım avazlarım tutsak, ciğerparemde....... sırlı sevdalarım saklı, ruhumun tavanaralarında........... kalabalıktaki yalnızlığımı görmezden gelir suretler,,,,,,, veren ellerin avuçlarında saklı ömür sermayem,,,,, ruhumu gergeflere çivilediler sitayiş kelamlarla,,,,,,,,,, umutlarım vardı, olabilirlerim! belkilerim! ulu çınarın kırılgan dallarına tutturdular olmazlarla......... can dediğim,,,,,,,,,,, canan bildiğim,,,,,,,,,,,,,, tam onikiden vurdular, örselendim hunharca,,,,,,,,, dik duramadı boynum ,,,,,,,,, düştü omuzlarıma,,,,,,,,,, uyur sandılar,yumduğum gözlerimi, farketmediler kirpiklerimin nemini,,,,,,,,,,, bozuk bir pusula hükmünde,,,,,,,, şaşırmışım yolum nere çıkar? yorgunum,,,,,,,,,,,, nasır tuttu beşer varlığımın her yanı,,,,,,,,,,,,, kan kaybediyor benliğim,,, çürümeye yüz tuttu sinemin yaraları,,,,,,,,,,,,, ne vakit oldu,gözlerim uykuya doymayalı,,,,,,,,,,,, çok zaman oldu,beyazı maviyi unutalı,,,,,,,, mesken tuttu yüreğimi ellerin karaları,,,,,,,,, bir garip yolcuyum,hayat yolunda,,,,,,,,,, şarkısını mırıldanıyor dudaklarım usulca,,,,,,,,,,,, ıslak kirpiklerimi eteğim ovalıyor gizlice,,,,,,,,, benliğimin,topuklarından sızan kanımı,,,, gözyaşlarım temizliyor acele ile,,,,,,,,, görmesin,,,,,,,,, bilmesin kimse diye,,,,,,,,, umutlara uzanmaktan yorulmuş kollarım,,,,,,,, sinemde kavuşuyor birbirine,,,,,,,, ben öldüm,,,,,,,,, diyemedim kimselere,,,,,,,,,,,,, |
Dostçakalın