-Paslanmış Şiirler-

Aslanı kediye boğdurur durur
İnsanın boynunu büker yoksulluk
Ağacı bar vermez, çeşmesi kurur
İnsanın boynunu büker yoksulluk

Ne güldüğü belli ne ağladığı
Ne yuvası belli ne de durağı
Dağılmış bahçesi yeşermez bağı
İnsanın boynunu büker yoksulluk

Bütün endişesi ekmeği, aşı
Kavgasını verir, eder savaşı
Çok yaşlı görünür bilinmez yaşı
İnsanın boynunu büker yoksulluk

Çalışır çabalar varmaz bir yere
Düşünür bulamaz buna bir çare
Sonunda tükenir olur biçare
İnsanın boynunu büker yoksulluk

Olura olmaza minnetler eder
Derdine dert yükler kahrını çeker
Vadesi dolunca sessizce gider
İnsanın boynunu büker yoksulluk

Gelir üç beş kişi girer altına
Biner tabut denen ölüm tahtına
Herkesin yazgısı çıkar bahtına
İnsanın boynunu büker yoksulluk

Selahattin KOŞAR