ASILIRIM DÜŞLERİMEGeceyle başlıyor kendime dönüşlerim, Kendime yenilmişliklerim, Bir kılıç darbesiyle, İkiye bölünmüşlüklerim, Beni kahreden o ezginin Son demini dinlemeyişlerim... Öyle ağır geliyor ki, Geceyle baş başa kalıp, Ve gecenin sessizliğinde, Kendimle söylenmişliklerim... Halat vurulmuş zamana sanki, Bağlanıyor gecenin kapkara direğine.. Bir yanımda saf tutarak yalnızlık.. Diğer yanımda karanlık Düşüyor gecenin orta yerine.. Kendimle başlayan saatlerde Yalnızlığımdan ürküyor, Karanlıktan korkuyorum… İşte o nedenle ki ben hep, Tüm renkleri getirip gözümün önüne.. Seçtiğim bir damla beyazla, Gecenin rengini açmak istiyorum.. Ve inat olsun diye yalnızlığıma, Asılıyorum düşlerime, Umudun rengi diyerek Düşlerimi boyuyorum maviye… Maviyi gülüşüne, Ve gülüşünü ekliyorum gecelerime… Ferah Yılmaz/ Dağarcık – İzmit / 05.11.2007/21:45 |
Kendime yenilmişliklerim,
Bir kılıç darbesiyle,
İkiye bölünmüşlüklerim,
Beni kahreden o ezginin
Son demini dinlemeyişlerim...
Ve inat olsun diye yalnızlığıma,
Asılıyorum düşlerime,
Umudun rengi diyerek
Düşlerimi boyuyorum maviye…
Maviyi gülüşüne,
Ve gülüşünü ekliyorum gecelerime…
çok çok güzel dizelerdi.(seçtiklerime ekledim izninle)tebrikler ve saygıyla