ELLERİMAh ellerim, Ayaları nasır tutan, çatlak elerim. demir döven, tarla süren Tırpan tutan, çekiç vuran yedi tepeden güller deren ellerim. Şimdi böyle çaresiz mi kaldınız? Ah ellerim, Çorak toprak misali kavrulmuş ellerim. kalem tutan, kitap yazan cehalete savaş açan, duygulara mızrap olan, Cana can katan ellerim. Şimdi böyle çaresiz mi kaldınız? Böyle titrek, böyle ürkek, böyle nasırlı ve böyle bomboş kalan ellerim. Şimdi ürkek kuş misali titremektesin. Ah ellerim, kuru yapraklara dönmüş, sararmış ellerim. Bir zamanlar yaşama renk katan, umuda yelken açan, şimdi bir gazel gibi uçuşan ellerim. Söyleyin şimdi, ben sizsiz neyleyim? Ferah Yılmaz - dağarcık /İzmit -18.07.2009 Hikayesi : 13.05.2009 tarihinde görevli olarak gittiğim Kocaeli’nin Lütfiye köyünde rastladığım Selahattin amcanın emektar ellerine atfedilmiştir. |