0
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
884
Okunma
Hiç güleceğim yoktu,
Sen de yoktun;
Ben de gülmedim zaten...
Hem nasıl gülebilirdim ki,
Mutluluğum içimdeki boşluğa böylesine düşmüşken.
Ucundan da olsa tutamazken tebessümlerimi,
Çaresiz bir şekilde beklerken üstelik;
Dibe vuruş sesini...
Çok derinim,
Tahmin ettiğinden de deliyim.
Ben değil,
Dilim "gel" diyemiyor ki sana,
Sevmekten bir an olsun vazgeçemiyor ki kalbim...
Gururum buna yetti işte,
Ben sadece "kal" diyebildim...
Kalmadın ama, gittin...
Güzel olan ne varsa da aldın hepsini yanına,
Vedamızda kendimi tutamayıp ağlarken;
Çirkin gibi geldim sana.
Bu yüzden bıraktın beni,
Götürmedin yanında...
Senden sonra kendime de "kal" dedim;
Kal, o gitti diye sen de gitme peşinden...
Ve sen yoktun artık,
Ben de bir daha gülemedim bu yüzden...
Ahmet Kastancı
5.0
100% (2)
