AH SIDIKA AH…Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Şiirin başlığına bakarak resimdeki hatunun adının Sıdıka olduğunu sanmayın…Sıdıka, görev yaptığım okulumdaki en sevimli , genç öğretmen arkadaşlarımdan birisidir… Aşağıdaki resmi onun facebook sayfasında görmüştüm. Yav resim resmen rüyalarıma girdi…Hayırlara tebdil olsun inşallah….
İşte bu yüzden şiirin adı Ah Sıdıka Ah oldu… Kabuslar görmeme sebep olduğu için yani. Dediler ki ‘’Hoca sana bulak kız. Kız deyince yüreciğim etti cız. Dediler ki, kız değil sanki yıldız. Memleketi Urfa -Hem de Siverek-‘’ Hadi gayrı kendini çekme naza Belki çıkamazsın gelecek yaza. Gitme ahirete böyle Abaza. Gel de seni baş-göz edek, everek. Dediler ki bir içim su, hem fıstık. Gözleri sürmeli, kaşlarda rastık. Kadın değil sanki kuş tüyü yastık. Anlattılar methederek överek. Erkek eli hiç değmemiş eline Bayılırsın onun dudu diline Altın kemeri de tak ki beline Yaşa gayrı sevilerek severek. Geç anladım: Dostlar şakaladılar. Görünce kaçtım ya yakaladılar. Ol hatunu bana kakaladılar. ‘’Evet ‘’ dedirttiler zorla, döverek. Derdimi anlatam hangi organa. Boynumu uzattım yağlı urgana. Uyandım ki sarılmışım yorgana. Sıçramışım ana-avrat söverek. |
Şiiri okumadan resme bakınca "Eyvah dedim. Ama gönül bu nereye konacağı belli olmaz..." diyerek
tam şiire başlıyacaktım ki içimden "Hikayesini oku" diye bir ses geldi. İyiki de okumuşum.
Sonra her kıtasını zevkle okudum, tebessüm ettim, güldüm. :))
Sanat budur. Sen bizi güldürdün Allah'da seni güldürsün emi.
Selam ve saygımla....