FAKİRDİK AMA MUTLUYDUK BE BİZ
Ürkek bakışlarım ufka dizildi geçmişin şu izleri mi?
Derin yeşillerde belirginleşiyordu birden şekilleri, Akordeon kapılı siyah beyaz televizyon şimdi sesleri, Program falan arama işte parazit başladı yine çizgileri... Yeni bir şarkı cızırtılı plağın dönerken ah o iğne ucunda, Bağdaş kurardım yere, Boney m şarkısı şu kulaklarımda, Bıkmak yok ki gün geceye dönecek belki şarkı tekrarında, Gözlerim kapalı beklemeye başlardım düşler sarayında... Yaşam içinde kavrulup gitti kağıt gibi gri küldü yıllar, Un ufak oldular kül,bazılarında mezar dı kurumuş otlar, Bir yerlerimde bir çocuk köşede salya sümük şimdi ağlar, Hızla sarsar arada uğrayan şu bende acı tatlı hatıralar.. HATIRLADINMI O RADYOYU HANİ SUSARDI EN OLMADIK ZAMANDA BİR VURURDUK TA GARİBİM BAŞLARDI ÇALMAYA NE GÜZEL Dİ DİMİ VARLIK MI YOOO SERVETİMİZ GÜLÜŞLERİMİZDİ BİZİM BABAN HEP GÜLDÜRÜRDÜ BİŞİLER BULUP ZENGİN DEĞİL AMA MUTLUYUK BE BİZ.. ÇAY HAZIR DALDIN YİNE,GEÇMİŞE BOŞVER BAKSANA YAŞAM SON KERE GONG DİYECEK NEREDEYSE SIRA BİZDEEEEEEE... ÜZÜLMEEEEEEEEEE... NE VARSA YAŞA İŞTE GERİYEE... bnş yine kayıp sayfalarım işte şiir kıyısından akan yaşam ile... |
Şiirinde buram buram eski yıllar kokuyor.Fakirliğin yanında
çocukluğumuzu , gençliğimizi daha doğrusu geçmişimizi hatırlattı.
O yıllar film şeridi gibi gözümüzün önüne geldi.
İnsan hatırlamaz mı ?
Yüreğine kalemine sağlık....