Ben, O Şiiri Yazmam, Arkadaş !
Aşkı sorgulayanlara hitaben…
Şimdi ben, bir aşk şiiri yazarım ! Bütün aşıklar oturup ağlar.. Sorgular; beni mi, anlattı acaba diye ? Oysa, aslında hiç aşk, yaşamamışımdır ben ! Oysa, hiç aşkı yaşamamışsındır sen ! Aşk; Nedir ki ? Bir illüzyon değil midir ? Hepimiz birer illüzyonist, Birer sihirbaz.. Şapkadan çıkan tavşan misalidir aşk.. Süpriz babında .. Beyaz; Ay, ne tatlı ! Dedirtecek kadar ... Görenleri hayrete düşürecek kadar, Işte, o kadar ! Kımıl, kımıl bir şeydir.. Peşinden koşsan tutamazsın, Bence, hiç koşma ! Zaten yakalayamazsın.. Bırak, bir illüzyon olarak kalsın ! Sen, sihire inandığın kadar aşıksın.. Şimdi ben, bir aşk şiiri yazarım ! Yazarım, yazmasına.. Bütün aşıkları ağlatırım hatta! Hatta ! Oturup kendim bile ağlarım, yazdıklarıma.. Aldatırım kendimi, Aldatırım, aldanmak isteyenleri.. Ya sonra ? Sonra sorgularım ! Yoklarım yüreğimi, Yüreğimdir zaten, beni aşka inandıran.. Mantık; Birazcık mantık girdi mi, devreye ! Işte o an, biter illüzyon ! Tavşan mı, şapkadan çıktı ? Yoksa, sadece bir göz yanılgısı mıydı ? Aşk var mıydı ? Yoksa bir gönül aldanması mıydı ? Şimdi ben, bir şiir yazarım ! Şiirdir; Aşk kadar, sihirli.. Aşk kadar, etkiliyici.. Aşk kadar, tutkulu.. Bir o kadar, imkânsız.. Melankolinin dibine vururum, Büyülü sözler savururum, Yedi renkte konfetiler dökülür etrafa … Etrafımda rengarenk çiçekler açar… Bir rüzgâr eser, Dağıtır bütün renkleri, Çok uzaklara.. Ya sonra ? Sonrasında; Vazgeçerim işte ! Ben, o şiiri yazmam arkadaş ! Yazan: Gönül Cesli |