EŞ RUHUM AYNADAKİ AKSİMYanıktır sevdamın mektup uçları Sevgiliden bana hiç gönderilmeyen Hüzündür dinlerken hüzünlendiren Bana ithaf edilmeyen türküler Bir sesleniştir kulağımda yankı bulmayan Sessiz bir çığlık değildir sevdadan gelen Semaya açılan avuçların kısmeti Bir iki damla rahmettir sadece Yürekte tükenmeye yüz tutandır Sevdanın en karasına beslenen ümitler Kimsesizlik bir salıncaktır beyin hücremde Acıların en safında sessizce sallanan Baharın en yeşilinde solmaktır Sonbaharın sarısında asılı kalmak Gözyaşlarım ağlıyor vefasızlığın sefasında Korkuyor rüyalarım uykularımdan Her defasında karabasan oluyor ziyaretçisi Ümitlerimin bekçisi grevde Yarınlarım kimsesizliğe emanet İmgeler anlamlarını yitiriyor Beyni izne ayrılmış kafalarda Kalp atışları susuşlarda zamanla Anlamsızlığın denizinde boğulurken Ruh kısmetini beklemede es ruh diye Bulabileceği sadece aynadaki aksi Bilinçsizliğin adı akıl olmuşken Kazılan mezarlar mükâfat olmuş sevdalara |
Kalemin daim olsun… Sevgilerle mutlu kal