MARTI KANATLI ÇOCUKLARDI ONLARMartı kanatlı çocuklardı Onlar, Kurşun gibi bakışlar kondururlardı Sönerken yer yüzünün ışıkları, Ötelerde namluda arsız bir kurşun Tetik düşürür cebimde ter tutan resme alaca düşerDİ Güz yorgunu pusuda, Ölüm kokusu Uzaklardaözlem mevsiminde eskiyen bir çift göz kalır geriye birde sarılamadığı ten. ABDİL IŞIK |